1.02.2014

58. Lucas Cranach Starszy

- urodzony w Kronach (Górna Saksonia) w 1472 roku, zmarł w 1553 w Weimarze;

- syn malarza, kształcił się w Bawarii. W poszukiwaniu nowych źródeł inspiracji w 1498 roku udał się w podróż wzdłuż brzegów Dunaju.

Właśnie w tym okresie w pd. Niemczech i Austrii powstał nowy rodzaj malarstwa odznaczający się zamiłowaniem do natury i wpływami kultury rozwijającej się w Wiedniu, siedzibie uniwersytetu, i na dworze Maksymiliana I Habsburga w Tyrolu.

Cranach znalazł się wkrótce w kręgach tej kultury, stając się jednym z głównych przedstawicieli tzw. szkoły naddunajskiej jako twórca obrazów religijnych z pejzażami i ekspresywnymi postaciami, gdzie człowiek i natura stapiają się w jedno, np:


Odpoczynek podczas ucieczki do Egiptu, 1504;

W 1505 roku wyjechał do Wittenbergi, na zaproszenie elektora saskiego Fryderyka III Mądrego, zleceniodawcy Durera i zwolennika wyrafinowanego humanizmu, w którym klasyczne mity wpisywały się w kontekst ówczesnych Niemiec.


Sąd Parysa, ok. 1513


Wenus i kupidyn, 1526-27


Wenus i kupidyn, 1509


Leżąca nimfa wodna, 1515-1520


Apollo i Diana, ok. 1526


Trzy Gracje, 1535

Pod wpływem Durera Cranach zaczął stosować bardziej wyrazisty modelunek postaci, ukazywanych niekiedy na jednolitym, czarnym tle.


Książę Saksonii, 1517


Salome z głową św. Jana Chrzciciela, 1509-1510


Judyta z głową Holofernesa, ok. 1530


Chrystus błogosławiący dzieci, 1535-40

Z czasem zaczął wydłużać kształty figur, a ich eleganckie, niemal abstrakcyjne linie stały się niemiecką odpowiedzią na włoski manieryzm. 
Przez resztę życia Cranach pracował dla dworu trzech saksońskich książąt elektorów, założył saksońską szkołę malarstwa. Był jednym z czołowych przedstawicieli niemieckiego renesansu, a jego styl, nacechowany początkowo elementami baśniowości i dużą siłą wyrazu, w ostatnich pracach nabrał większej dekoracyjności.


Portret księcia Saksonii Henryka i jego żony Katarzyny Meklemburskiej, 1514

Artysta próbował sił nie tylko w malarstwie, ale też w drzeworycie, malował obrazy ołtarzowe, akty, portrety, alegorie, sceny polowań i prace propagujące luteranizm.


Uczta u Heroda, 1533


Samson walczący z lwem, 1520-25


Alegoria melancholii, 1532


Kardynał Albrecht Brandenburski jako święty Hieronim w pracowni, 1526


Adam i Ewa, 1508-10


Adam i Ewa, ok. 1510


Adam i Ewa, 1526


Miłosierdzie, 1534


Adam i Ewa, 1509


Wenus z kupidynem, 1506

Wykonał kilka portretów Marcina Lutra, jego żony Katheriny von Bora i Philippa Schwarzerda, rektora uniwersytetu w Wiedniu Johanna Stephana Reussa, humanistów i lekarzy, jako pierwszy malarz niemiecki, umieszczając portretowanych w pejzażu.


Portret Marcina Lutra, 1525


Portret prawnika, 1503


Portret Hansa Lutra i jego żony, 1527


Portret mężczyzny, ok. 1500

Tworzył też duże obrazy religijne ilustrujące założenia reformacji. Cranach był autorem drzeworytów do pierwszego niemieckiego wydania Biblii, w przekładzie Lutra.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz