- właściwie Andrea d'Agnolo di Francesco - urodził się we Florencji w 1486 roku, zmarł tamże w 1531 roku;
- jego twórczość wyrosła z tradycji florenckiego quattrocenta, odznaczała się doskonałością formalną, unikającą śmiałych rozwiązań pierwszych manierystów, którzy byli uczniami artysty.
- nauka u Piera di Cosimo (kopista kartonów Michała Anioła i Leonarda); W 1508 roku we Florencji założył własną pracownię.
Otrzymał zlecenie na cykl fresków w krużgankach klasztoru (Chiostrino dei Voti) kościoła Santa Annunziata (Odpoczynek Świętej Rodziny).
1510-14:
W układzie narracyjnym dużych kompozycji inspirował się dekoracyjnymi malowidłami Ghirlandaia.
Po podróży do Rzymu, gdzie poznał Rafaela oraz dzieła Michała Anioła i Sansovina, rozpoczął pracę nad oryginalną, monochromatyczną dekoracją w Chiosto dello Scalzo (cykl z legendą św. Jana Chrzciciela), która wywarła istotny wpływ na rozwój florenckiego rysunku początków XVI wieku.
(1517-20):
Szkic
W 1517 roku artysta namalował Madonnę z harpiami, po czym wyjechał na krótko do Francji, podróżując śladami Leonarda.
W latach 1518-19 działał w Paryżu wezwany przez króla Franciszka I. W latach 20. XVI wieku malował obok fresków, obrazy sztalugowe, kompozycje religijne odznaczające się mistrzowską kolorystyką.
Przykłady dzieł:
Artysta wykonywał również portrety:
Portret żony artysty, 1513-14
Portret Baccio Bandinelli,
Portret młodego mężczyzny, ok 1517
Freski:
Triumf Cezara w Villi Medyceuszów w Poggio a Caiano, ok. 1520
Ostatnia wieczerza w klasztorze San Salvi we Florencji, ok. 1520-25
Sceny o tematyce religijnej:
Święta Rodzina (Barberini), ok. 1528
Wniebowzięcie NMP, 1526-29
Św. Jan Chrzciciel, ok. 1523
Pieta ze świętymi, 1523-24
Ofiara Abrahama, 1527-28
Madonna della Scala, 1522-23
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz