49. Fiorentino Rosso

Rosso Fiorentino

(1494-1540)

Prawdziwe imię Giovanii Battista di Jacopo. Był uczniem Andrea del Sarto (tak jak Pontormo). 

- jeden z czołowych przedstawicieli wczesnego manieryzmu.

- pierwszym dziełem były freski w Chiostrino dei Voti przy kościele Santissima Annunziata we Florencji - Wniebowzięcie Matki Boskiej, 1517 r.

- postacie z jego obrazów miały często dziwaczne twarze, niekiedy o diabolicznym wyrazie, zdaniem Vasariego "okrutne i przepełnione rozpaczą".

Za najlepszą pracę artysty uważa się „Zdjęcie z krzyża” (1521 r.) odznacza się ona deformacją figur i kolorów, jak również silną ekspresją i dynamizmem.

W krótkim czasie artysta dokonał radykalnej zmiany stylu, rezygnując z wpływów malarzy florenckich (Pontorma i Andrei del Sarto) na rzecz odwołań do rzymskich dzieł Michała Anioła, później Parmigianina.

Madonna między dwoma świętymi, 1521 r.

Portret mężczyzny, 1520-22;

Madonna tronująca między dziesięcioma świętymi, 1522

Zaręczyny Marii, 1523

Mojżesz broni córek Jetry, 1523-24

Martwy Chrystus między dwoma aniołami, 1525-26

Po Sacco di Roma (1527) artysta wiele podróżował, a jego twórczość w tym okresie charakteryzuje różnorodność tematyki i nastroju, od siły i napięcia po elegancję i spokój, bardziej odpowiednie dla oficjalnych zleceń.

W 1530 roku wyjechał do Francji, gdzie na zlecenie króla pracował (wraz z Francesco Primaticciem) nad dekoracją słynnej Galerii Franciszka I w pałacu królewskim w Fontainebleau (1532-1537). Projekt jego dzieła, dzięki rycinom, przyczynił się do rozpowszechnienia manieryzmu w Europie.

Zdjęcie z krzyża, 1528