12.01.2014

24. Andrea Mantegna

- urodzony w 1431, zmarł w 1506 roku;


  • kształcił się w Padwie (terytorium weneckie), gdzie trudnił się w odlewach gipsowych rzeźb antycznych, czynił kopie obrazów z Toskanii, Rzymu;
  • Warsztat Bellinich - poślubił jedną z córek mistrza;
  • naśladowanie w malarstwie antycznych marmurów; postacie nie przypominają żywych, bardziej rzeźby;
  • liczne studia nad marmurami i figurami gipsowymi czynią jego styl indywidualnym;
  • rysowanie żywych postaci, nie tylko wzory z rzeźb; uważał, że rzeźby są doskonalsze od natury, ale ostatecznie przetwarzał obie możliwości;
  • maniera nieco sztywna, figury jakby odkute z kamienia, nie oparte o żywy wzór - początkowo; 


Ołtarz św. Łukasza (1453), tempera na desce;
  • struktura ołtarza jest średniowieczna;
  • widoczna maniera bizantyzująca;
  • ostro ukazane fałdy szat nie przesłaniają kubiczności figur;

Adoracja pasterzy (1451-53);
  • sztywne postacie, gesty nie są dobrze opracowane;
  • postacie ludzkie nie do końca wpisane w krajobraz;
  • zamiłowanie do ujęcia postaci w perspektywie od nóg - tutaj Dzieciątko (nie jest do końca udane przedstawienie);

Modlitwa Chrystusa na Górze Oliwnej (ok. 1459);
  • podwyższenie punktu widzenia, co niesie za sobą zmianę kompozycji sceny;
  • leżące postacie Apostołów w skrócie perspektywicznym;

Portrety z profilu:


Portret mężczyzny (ok. 1450)


Francesco Gonzaga (ok. 1461);

Portrety en trois quatre:


Carlo de' Medici (1460-66)


Kardynał Ludovico Trevisan (1459-60)
  • doskonale widoczne bruzdy pod oczami, zmarszczki na szyi -> brak idealizacji;

Męczeństwo św. Sebastiana (1457-58);


Męczeństwo św. Sebastiana (ok. 1480);
  • znakomite studium rzeźby i detalu architektonicznego;
  • obraz wcześniejszy ujęty bardziej rzeźbiarsko;

Poliptyk św. Zenona w kościele San Zeno w Weronie (1457-60);
  • to dzieło otworzyło artyście drogę do wielkich zleceń;
  • ołtarz architektoniczny;

Panel centralny;


Ofiarowanie Chrystusa w świątyni (ok. 1460);
  • postać chłopca po prawej stronie uważana jest za autoportret artysty;
  • doskonałe piękno kobiecej twarzy;
  • scena jako alegoria dobrej śmierci;

Zaśnięcie Marii z widokiem portu (1460-64);

  • daleki pejzaż - obserwacja natury;
  • dobre wpisanie w perspektywę pomieszczenia;
Okres pracy dla Gonzagów:

Część środkowa (Pokłon Magów) i jedno ze skrzydeł (Wniebowstąpienie) tryptyku z kaplicy Palazzo Ducale w Mantui (1460-64):


Pokłon Magów;


Wniebowstąpienie;
  • ołtarz dla kaplicy zamkowej;
  • bardzo bogata kolorystyka - duże zróżnicowanie barw ciepłych i zimnych;
  • w środkowej scenie perspektywa otwiera się bardzo daleko;
  • w scenie Wniebowzięcia grupa postaci spogląda w górę, dzięki temu linia wzroku obserwatora przesuwa się po obrazie;
  • Chrystus ukształtowany rzeźbiarsko;
Camera degli Sposi w Palazzo Ducale w Mantui (1465-74):



Ściany północna i zachodnia + sklepienie;

  • zastosowany wyższy punkt widzenia, stopy postaci widoczne na pierwszym planie, stosownie do zasad perspektywy;
  • w tym miejscu w malarstwie zaczyna się iluzja;

Ściana północna - Dwór Ludovica III Gonzagi;
  • dekoracja imitująca sztukaterie;
  • kotara - zaglądanie za panoramy życia dworskiego;


Ściana zachodnia - Spotkanie Ludovica, Federica i Francesca Gonzagi;
  • supraporta z puttami, trzymającymi tablicę - wielkie oddziaływanie na sztukę północy (m.in. Durer);
  • daleki pejzaż, postacie zastygłe w bezruchu;

Oculus;
  • rodzaj tarasu widokowego;
  • obramienia z owocami;


Sklepienie;
  • przedstawienia antycznych bohaterów i władców (popiersia Cezarów), postacie mitologiczne;

Herkules z łukiem;


Arion i żeglarze;


Cesarz Oktawian August;


Triumf Juliusza Cezara z Palazzo San Sebastian w Mantui (przed 1486);
  • trębacze i chorążowie;
  • porównanie do Bitwy pod San Romano (Paolo Ucello)
  • książę - kolejne wcielenie Juliusza Cezara;
  • w tym pomieszczeniu przyjmowano posłów z delegacji;
  • umiejętne dzieło dojrzałego artysty;
  • artyści przejmują od Mantegni taki sposób przedstawiania triumfu;
Pallas Atena wypędza Występki z Ogrodu Cnót ze studiolo Izabeli d'Este w Mantui (1499-1502):



  • studiolo - pokój do pisania listów, pamiętników, osobliwości; małe pomieszczenie;

Parnas ze studiolo, 1497;


Madonna z cherubinami, ok. 1485
  • umiejętnie malowane dłonie dziecka;

Święta Rodzina (1495-1500);
  • postacie wydobyte z ciemnego tła, najjaśniejsza postać Dzieciątka;

Lament nad Martwym Chrystusem, ok. 1490;
  • niesamowicie udany skrót perspektywiczny;
  • zainteresowanie śmiercią postaci i ukazaniem martwego ciała;
  • bardzo rzeźbiarskie, emocjonalne przedstawienie;

Adoracja Magów (1495-1505);
  • kultura przedmiotu materialnego, jako nieodłączna część naszego życia;
  • zindywidualizowane rysy twarzy;
Rysunki:

  • Portrety męskie (1470-75):



Francesco II Gonzaga ok. 1490;

  • plastyka rzeźbiarska;
  • wrażliwość kreski;
Miłował się w odbijaniu miedziorytów. : rozpoczyna tę technikę we Włoszech.


Bitwa morskich potworów, ok. 1475;


Madonna z Dzieciątkiem, 1490-91;


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz