Urodził się w Maubege - stąd jego przezwisko - w ok. 1478 roku, zmarł w 1532 roku w Middelburgu, bądź jak podają inne źródła - w Bredzie.
Był malarzem, rysownikiem i rytownikiem, jedynym z najbardziej charakterystycznych i wpływowych italianistów flamandzkiego renesansu.
- 1503 rok - odnotowany jako członek cechu antwerpskich malarzy;
- 1508 rok - służba u księcia Filipa z Burgundii, razem z nim udał się do Rzymu. Odwiedził także Florencję, Weronę i Wenecję. Tam zapoznał się z dziełami Andrei Mantegni, rzeźbą florencką oraz sztuką starożytnego Rzymu.
Wyjazd ten w znacznym stopniu wpłynął na styl malarza. Nie porzucając tradycji XV-wiecznego malarstwa flamandzkiego, przyjął współczesne mu motywy włoskie i manierę:
- ujęcia perspektywiczne;
- szeroki rozmach w przedstawianiu postaci;
- wyczucie światła;
- związek pomiędzy osobami a ich otoczeniem;
Wczesne dzieła: 1506-1515
- działał pod wpływem manieryzmu antwerpskiego,
- oraz tradycji malarstwa wczesnoniderlandzkiego Gerarda Davida, Huga van der Goesa, a przede wszystkim Jan van Eycka,
- nadmiar elementów dekoracyjnych, bogactwo zdobień;
Tryptyk Malvagna - (1513-15)
- Madonna w otoczeniu puttów, siedząca pod późnogotyckim baldachimem;
- wpływ manieryzmu antwerpskiego;
Maria Magdalena (1506-8)
Pokłon Trzech Króli - (1510-15)
Portret Jeana Carondeleta (1503-8)
Święta Rodzina ok.1510
Św. Łukasz malujący Madonnę (ok. 1515)
- przełom - łączy osiągnięcia sztuki włoskiej (scena klasycznej architektury perspektywa geometryczna, mistrzowski światłocień) z elementami sztuki gotyckiej i północnoeuropejskiej (drobiazgowość, nadmiar elementów dekoracyjnych, bogactwo zdobień).
Dzieła późniejsze:
- inwencja w zakresie szczegółowego przedstawiania wszelkich detali;
- tematy klasyczne bądź mitologiczne;
Na zlecenie księcia Filipa Burgundzkiego wykonał w l. 1515-20 dekoracje do jego pałacu w Souburgu k. Middelburga. Stworzył serię naturalnej wielkości postaci mitologicznych, która nie przetrwała do naszych czasów.
Zachowało się jedynie kilka mniejszych rysunków i grafik przedstawiających wersje dekoracji (Mars i Wenus, Herkules i Anteusz, Hermafoodyta i Salmacis) oraz jedyny wielkoformatowy obraz Neptun i Amfitryta (1516).
Neptun i Amfitryta (1516)
- wpływ rzeźby greckiej i rzymskiej,
- umiejętność wiązania postaci z tłem (architekturą),
- pierwsze świeckie akty w sztuce niderlandzkiej;
Do tematyki mitologicznej powrócił w latach 20. XVI w. w niewielkich kompozycjach Wenus i Amor, Herkules i Dejanira, Wenus, Danae.
Metamorfoza Hermafrodyty i Salmakis - ok. 1517
Herkules i Dejanira - 1517
Wenus c. 1521
Wenus i Amor (1521)
Danae (1527)
- jedno z pierwszych przedstawień mitologii greckiej w sztuce na północ od Alp;
Korzystając z miedziorytów Albrechta Dürera wykonał też liczne przedstawienia Adama i Ewy.
Adam i Ewa - 1510
Adam i Ewa - 1520
Adam i Ewa - (1525-30)
Liczne przedstawienia Madonny z Dzieciątkiem:
Madonna z Dzieciątkiem - ok.1520
Madonna z Dzieciątkiem - ok.1522
Madonna z Dzieciątkiem - ok. 1525
Madonna z Dzieciątkiem - 1525-30
Madonna z Dzieciątkiem - ok. 1527
Madonna z Dzieciątkiem - ok. 1527
Madonna z Dzieciątkiem - ok. 1530
Madonna z Dzieciątkiem - 1532
Chrystus z Marią i ze św. Janem (Deesis) - 1525-30
Zdjęcie z krzyża - ok. 1520
Święta Rodzina - 1525-30
Święty Łukasz malujący Madonnę - 1520-22
Był też wybitnym portrecistą. Jego portrety (Szlachcic, Kupiec, Dziewczynka), tworzone w duchu północnego realizmu, odznaczają się wnikliwą charakterystyką psychologiczną, prostotą kompozycji i doskonałością w odtwarzaniu różnych faktur: ciała, włosów, papieru, tkanin i klejnotów.
Dyptyk Jeana Carondeleta - 1517
Dziewczynka z astrolabium ok. 1530
Floris van Egmond - ok. 1520
Portret dzieci króla Chrystiana II Oldenburga - 1526
Portret kobiety 1520-25
Portret kupca (ok. 1530)
Portret mężczyzny 1520 -25
Wywarł duży wpływ na romanistów niderlandzkich pierwszej połowy XVI w. m.in. Jana van Scorela, który krótko był jego uczniem, Lucasa van Leydena oraz Maartena van Heemskercka.
- rozwijał swoją działalność na dworach: burgundzkim i duńskim oraz flamandzkiej gałęzi Habsburgów (złożone kompozycje łączące inspirowane sztuką włoską elementy architektury z portretami wyróżniającymi się psychologiczną charakterystyką postaci).
Szkice i grafiki:
Adam i Ewa ok. 1520
Herkules i Dejanira 1530s
Kain zabijający Abla c. 1525
Koloseum c. 1509
Lament nad Chrystusem, lata 20 XVI w.
Ornament - groteska z dwoma syrenami 1520-22
Ornamentyka 1510-15
Relikwiarz 1510-15
Wojownik w fantastycznej zbroi c. 1509
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz