9. Bernardo i Antonio Rossellino

Bernardo di Matteo Gamberelli 

(ur. 1409, zm. 1464) – włoski rzeźbiarz i architekt, przedstawiciel quattrocenta, działający w Toskanii i Rzymie.

Był twórcą nagrobka Leonardo Bruniego w kościele Santa Croce we Florencji (1444-1447) – pierwowzoru renesansowego przyściennego nagrobka niszowego. Wzniósł według projektu L. B. Albertiego Palazzo Rucellai we Florencji (1446-1451). Autor założenia urbanistyczno-architektonicznego placu katedralnego w Pienzy (1460-1463).

Nagrobek Leonarda Bruniego w Kościele Santa Croce we Florencji (1444-1447)

Dawid, 1461-79

Katedra i Palazzo Piccolomini, 1459-62, Piazza Pio II, Pienza

Pałac biskupi, 1459-62, Piazza Pio II, Pienza

Palazzo Piccolomini, Pienza, 1459-62, dziedziniec

Antonio Rossellino właśc. Antonio Gamberelli (1427 - 1479) - florencki rzeźbiarz , młodszy brat (oraz uczeń) Bernardo Rosselino.

Nagrobek kardynała portugalskiego w kościele San Miniato al Monte we Florencji (1461-66)

- sen jest obrazem śmierci;

- zmarły na marach w pozie uśpienia w asyście putt;

- struktura architektoniczna - postać leżąca wstawiona w porządkową ramę architektoniczną - belkowanie, gzyms, archiwolta, pilastry na cokołach, nisza z wypełnieniem kasetonowym, tondo z przedstawieniem Matki Boskiej z Dzieciątkiem (orędowniczka umierających), herb zmarłego - wywyższenie jego rodu; elementy antyczne łączą się z kultem sławy, która pozostaje po człowieku.

Popiersie młodzieńczego Jana Chrzciciela ok. 1470

- ideał piękna; w typie starożytnego efeba;

Popiersie Cosimo de Medici ok. 1460

- widoczna głębia; podniosłość myśli portretowanego;

Madonna z Dzieciątkiem, po 1460