6. Hans Baldung Grien

Hans Baldung Grien (ur. 1484/1485 w Weyerscheim lub w Schwäbisch-Gmünd, zm. we wrześniu 1545) – niemiecki malarz i grafik.

 Artysta od dziecka mieszkał w Strasburgu, tam też podjął naukę. W 1503 r. udał się do Norymbergi, gdzie stał się jednym z najwybitniejszych uczniów Albrechta Durera, który szykując się do wyjazdu do Włoch, powierzył utalentowanemu młodemu artyście swoją pracownię. Baldung przyswoił styl i sposób myślenia najwybitniejszego malarza niemieckiego renesansu, różnorodność tematyki i technik, otwarte spojrzenie na sztukę oraz subtelne połączenie niemieckiej spuścizny „gotyckiej”, legendarnej i rycerskiej, z wyważoną klasyczną monumentalnością, zaczerpniętą z włoskiego humanizmu.

Baldung wrócił do Strasburga w 1507 r., a w 1509 r. uzyskał prawa miejskie i pracował w tym mieście do końca życia, poza pobytem we Freiburgu im Breisgau. W 1513 r. rozpoczął pracę nad swym arcydziełem – poliptykiem w prezbiterium katedry we Fryburgu, dużym obrazem ołtarzowym, którego środkowa część przedstawia Koronację Marii, a kwatery boczne postacie Apostołów. Na skrzydłach poliptyku artysta umieścił cztery Sceny z życia Marii, na rewersie scenę Ukrzyżowania, a u dołu Portrety czterech fundatorów oddających hołd Najświętszej Marii Pannie. Baldung pracował nad ołtarzem do 1516r., tworząc jedno z najwybitniejszych dzieł niemieckiego renesansu.

Ołtarz zamknięty w Okresie Bożego Narodzenia

Zamknięty - Cztery sceny z życia Marii

Otwarty - panel środkowy - Koronacja Marii

Lewe skrzydło - św. Paweł

Strona tylna - Ukrzyżowanie

Już we wczesnym stadium twórczości malował kobiece akty, które w okresie dojrzałym odznaczały się szczególnym zainteresowaniem dla tematu przemijania piękna i życia.

Trzy okresy w życiu kobiety, 1510 r.

Siedem etapów z życia kobiety, 1544 r.

Śmierć i dziewczyna, 1517 r.

Śmierć i dziewczyna, 1518-1520 r.

Śmierć i dziewczyna, należą do serii alegorii na temat życia i śmierci (obrazy te dowodzą fascynacji artysty średniowiecznym tematem tańca śmierci, który podejmował także Albrecht Durer i inni malarze tego okresu).

Alegoria muzyki, 1529 r.

Trzy Gracje, ok. 1540 r.

Malarz także podejmował się malowania wielu dzieł o charakterze religijnym m. in.:

Ołtarz św. Sebastiana, 1507 r.

Ołtarz Trzech Króli, 1507 r.

Zamknięty

Wśród dzieł religijnych wiele razy malował postacie Adama i Ewy, prawdopodobnie pod wpływem swojego mistrza - Durera.

Ewa, wąż i śmierć, 1510-12 r.

Adam i Ewa

Adam i Ewa, 1524 r.

Adam i Ewa, 1531 r.

Także w pracach graficznych:

Adam i Ewa, 1511 r.

Adam i Ewa. 1519 r.

Malował także liczne portrety:

Portret palatyna Filipa, 1517 r.

Artysta przedstawił model en trois-quarts, zwróconego w lewo, na neutralnym tle; koncentrował uwagę na twarzy, wydobywając ukryte cechy charakteru; unikał idealizacji.

Był też wybitnym grafikiem, liczne są jego ilustracje książkowe i ryciny:

Po 1525 r. w pracach Baldunga zaznaczył się niepokój i duchowy kryzys czasów reformacji, pojawiła się gwałtowna ekspresja, skłonność do przesadnych gestów. W ostatnich 30 latach życia Baldung namalował jedynie kilka niewielkich obrazów religijnych, wykonując głównie kompozycje o tematyce alegorycznej i moralizatorskiej.