50. Francesco Primaticcio

(1504 - Bolonia, 1570 - Paryż);

Włoski malarz, architekt i rzeźbiarz. Szkolił się w warsztacie Gulio Romano.

 Jeden z najwybitniejszych przedstawicieli włoskiego i francuskiego manieryzmu. 

Brał udział w stworzeniu fresków w pałacu Fontainebleau, a po śmierci swojego partnera Fiorentino stał na czele grupy artystów, którzy pracowali w rezydencji króla (czyli szkoły Fontainebleau). Pozostał na danym stanowisku aż do wstąpienia na  tron Karola IX Walezjusza. Pod koniec życia zajął się architekturą (wśród jego prac z dziedziny architektury najbardziej znaną była niezakończona kaplica Walezjuszy w opactwie Saint-Denis, zburzona w 1719 roku). 

Dzieła:

Odyseusz i Penelopa, ok. 1545

Święta Rodzina z św. Elżbietą i Janem Chrzcicielem, 1541-43

Dekoracja sklepienia Camera degli Stucchi w Palazzo del Te w Mantui, (1531):

Porwanie Heleny, 1530-39;

Dekoracja apartamentu księżnej d'Étampes w Fontainbleau, ok. 1530;

Rysunki:

Ceres, 1552-56

Maskarady w Persepolis, 1541-45

Personifikacja Nilu, ok. 1540;