22.01.2014

33. Leone Battista Alberti

- urodzony w 1404 w Genui, zmarł w 1472 w Rzymie;
  • z wykształcenia uczony, napisał traktaty: "De re aedificatoria libri decem (Dziesięć ksiąg o sprawach budownictwa)" - 1451 oparte na traktacie Witruwiusza i "De pictura (O malarstwie)" - 1435;
  • jako pierwszy sformułował naukowe zasady perspektywy oraz wprowadził siatkę ułatwiającą jej wykreślanie - pierwszy renesansowy traktat;
  • malarstwo jest najtrudniejszą ze sztuk, ponieważ jej zadanie polega na przedstawianiu trójwymiarowej rzeczywistości na dwuwymiarowej płaszczyźnie";


Tempio Malatestiano, San Francesco w Rimini, 1450;

 Sigismondo Pandolfo Malatesta, książę Rimini, zlecił Albertiemu przebudowę kościoła franciszkanów na świątynię grobową dla niego samego i jego żony. Budowa nie została ukończona z powodu kłopotów finansowych księcia i jego śmierci. Zachowana dziś nawa stanowi tylko część planowanego budynku. Elewacja obecnej świątyni składa się z dwóch nierównej wysokości kondygnacji. Dolna podzielona jest na trzy pola przy pomocy półkolumn korynckich, między którymi znajdują się arkady. W środkowej najszerszej znajduje się portal zwieńczony ciężkim trójkątnym przyczółkiem. Ta cześć fasady miała nawiązywać do łuków tryumfalnych, np. łuk Augusta w Rimini. W górnej nie ukończonej kondygnacji miała znajdować się nisza – o wymiarach tej poniżej, natomiast po bokach miały ją ujmować połówki segmentowego łuku.





Palazzo Ruccelai, Florencja, 1446-51

Równocześnie Alberti zaprojektował fasadę pałacu Rucellai we Florencji. Budynek ten różni się już od dzieł w stylu Brunelleschiego – jego ściany nie są takie masywne; cały budynek wydaje się lżejszy i nie przytłacza przechodniów. Zastosowano tu podział na trzy kondygnacje za pomocą pilastrów, o wysokości równej poszczególnej kondygnacji. Alberti wzorując się chociażby na Koloseum zastosował spiętrzenie porządków. Pilastrom najniższej kondygnacji nadał charakter dorycki, a dwóm górnym kolejno joński i koryncki. Dodatkową innowacją było zastosowanie wydatnego gzymsu wspartego konsolkami nad ostatnią kondygnacją. Było to pierwsze wykorzystanie gzymsu koronującego.


Santa Maria Novella, Florencja, 1458-70,  fasada;





Po raz pierwszy zostały zastosowane woluty mające złagodzić przejście między nawą główną i nawami bocznymi, oraz zakryć dachy boczne.


Tempietto, 1467




Sant'Andrea, Mantua, 1472-92





San Sebastiano w Mantui (1460)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz