11. Francesco Laurana

Francesco Laurana (zw. też Francesco de la Vrana) urodził się ok. 1430 roku we Vranie koło Zadaru (Chorwacja znajdowała się pod panowaniem weneckim), zmarł ok. 1502 roku w Awinionie.

Po odbyciu stażu jako rzeźbiarz, zaczął solową karierę w Neapolu, gdzie był jednym z rzeźbiarzy wykonujących Łuk triumfalny króla Alfonsa I Aragońskiego (Castel Nuovo):

Król Alfons I z dworem podczas uroczystego wjazdu (1452-1458)

- forma łuku triumfalnego na wzór rzymski, podobnie jak reliefy;

W latach 1466-71 przebywał na Sycylii. Z tego okresu pochodzi prawdopodobnie popiersie Eleonory Aragońskiej.

Popiersie Eleonory Aragońskiej, ok. 1471 r.

W 1471 roku udał się do Neapolu, następnie od 1474-1477 przebywał w Urbino.

Popiersie Battisty Sforzy, księżnej Urbino, ok. 1474 r., marmur;

- wizerunki członków rodzin panujących zaczęto gromadzić i wystawiać (antenaty);

- postać najczęściej w popiersiu, uwaga skoncentrowana na obliczu i nakryciu głowy;

- indywidualność - osobowość wyrażona poprzez twarz;

Popiersie Beatryczy Aragońskiej, (1474-75)

Popiersie kobiety l. 70. XV w.

Popiersie kobiety, (1487-88)

Popiersia Laurany ujawniają twórczą indywidualność, przedstawione damy odznaczają się niezwykłą elegancją, połączoną z nutą tajemniczości. Widoczna jest także doskonała umiejętność pracy w marmurze.