Rzeźby
wykonane z jadeitu należą z reguły do wyjątkowo drogich i
unikatowych. Są głównie związane z rynkiem azjatyckim,
szczególnie Chinami i Birmą, gdzie pozyskuje się największe
ilości tego surowca. Ciężko jest Europejczykowi poznać bliżej
atrakcyjność tego kamienia bez odwiedzania krajów Dalekiego
Wschodu. Okazy, które trafiają do innych krajów świata, są mniej
oryginalne, natomiast sam kamień jest bez wątpienia o wiele tańszy.
Klasyfikacja jadeitu to także sprawa wymagająca wieloletniego
doświadczenia w handlu tym minerałem, gdyż pojawiające się na
rynku okazy mogą osiągać zawrotne ceny. O pięknie surowca bez
wątpienia decyduje jego kolor, a w przypadku jadeitu najchętniej
poszukiwana jest intensywna zielona barwa, zwana imperial jade. To
właśnie ta odmiana kamienia pozyskiwana w kopalniach w Birmie, jest
eksportowana do krajów azjatyckich.
Jadeit
zakorzenił się w kulturze chińskiej na dobre już kilka tysięcy
lat temu. Świadczą o tym odkrycia ze stanowisk archeologicznych w
delcie rzeki Jangcy w miejscowości Ningshao. Jest jednak także
obecny w takich krajach jak Mongolia, Indie, Japonia czy Korea. Poza
Azją, złoża jadeitu odkryto w Kanadzie, USA, Włoszech i Nowej
Zelandii.1
W Ameryce Środkowej jadeit wykorzystywany był przez Azteków, Majów
i Olmeków, którzy przypisywali mu magiczne właściwości. W Polsce
niewielkie ilości tego minerału wydobyto w miejscowości Tąpadła
u podnóża Góry Ślęży na Dolnym Śląsku. Jednak spośród
wszystkich wymienionych obszarów, to jadeit birmański uchodzi za
najpiękniejszy i najbardziej pożądany. Trudno jest klasyfikować
wartość tego kamienia metodami stosowanymi przy innych kamieniach
szlachetnych takich jak rubiny czy szmaragdy. Występuje najczęściej
w postaci włóknistej, mikrokrystalicznej zbitej masy, rzadko
tworząc w pełni wykształcone kryształy. Zatem jego przejrzystość
i klarowność nie jest tak istotna jak w przypadku kamieni
szlachetnych gdzie „mętne” wnętrze kamienia drastycznie
ogranicza jego cenę. Kolejna trudność w ocenie wartości jadeitu
wynika z faktu, że ten minerał skrywa w sobie moce nadane mu przez
religijne i astrologiczne wierzenia. Uchodzi za symbol władzy i
fortuny. Kuracje jadeitem stosuje się również w leczeniu nerek,
przez co utrwaliła się jego handlowa nazwa „kamień nerkowy”.2
Połączenie urody kamienia z indywidualnymi przekonaniami kupca mogą
sprawić, że okazy osiągają nawet kilkumilionowe ceny, mimo że
ich poziom jest subiektywnie oceniany przez nabywcę.
Jadeit
w swej historii był początkowo kamieniem przeznaczonym do
wytwarzania narzędzi domowych (np. grzebieni, wazonów, naczyń), a
także broni. Dopiero z czasem znalazł swe zastosowanie w biżuterii.
W Chinach zyskał ogromną i co najważniejsze niesłabnącą
popularność, przez co stał się wizytówką Państwa Środka.
Noszenie jadeitu dla wielu Chińczyków jest wręcz obowiązkiem
kulturowym i estetycznym. Co jednak świadczy o unikatowości tego
kamienia z punktu widzenia historii sztuki, to jego wyjątkowa i
oryginalna forma jaką nadają mu chińscy rzeźbiarze. W przypadku
kamieni szlachetnych, ich obróbka ograniczana jest do procesu
szlifowania na kamienie fasetowane lub kaboszony. Fasety mają na
celu podkreślać intensywność barwy i transparentność kamienia
(w przypadku diamentu najistotniejsze przy szlifowaniu jest uzyskanie
efektu brylancji, dzięki odpowiednio dopasowanymi kątami i
proporcjami faset). Kaboszony są przez szlifierzy rezerwowane dla
kamieni o słabszej przejrzystości, aczkolwiek spotyka się bardzo
cenne okazy z efektem asteryzmu (np. szafir gwiaździsty). W
przypadku pozostałych minerałów stosowanych w jubilerstwie,
określanych jako ozdobne lub błędnie „półszlachetne”3,
wykorzystuje się duże bryłki do tworzenia unikatowych rzeźb,
gemm, kamei i intaglio. Do tej grupy należy osobno dołączyć
substancje organiczne czyli bursztyn, korale, perły i kości
zwierzęce. Gotowe wyroby łączone są niekiedy ze srebrem, złotem,
stalą szlachetną lub drewnem.
Jadeit
jest kamieniem o twardości 6,5-7 w skali Mohsa4.
Cechuje go duża sprężystość i doskonała łupliwość. To
minerał zaliczany do gromady krzemianów, a konkretniej piroksenów.5
Występuje pod wieloma barwnymi odmianami (istnieje także jadeit
bezbarwny), jednak do najbardziej pożądanych i cennych zalicza się
intensywną ciemną zieleń. Surowe bryły jadeitu mogą jednak
skrywać wewnątrz różne wariancje kolorystyczne. Jest to jedna ze
szczególnych właściwości tego minerału, która umiejętnie
wykorzystana przez rzeźbiarza pozwala uzyskiwać z jednego okazu,
unikatowe rzeźby o złożonych kompozycjach barwnych. Jadeit jest
bardzo często mylony z dużo częściej występującym i
zdecydowanie tańszym od niego nefrytem, który jest skałą
metamorficzną, a nie minerałem. Dopóki nauka gemmologii jasno nie
określiła różnić we właściwościach fizycznych, kamienie te
były często mylone, w związku z czym wykształtowała się wspólna
dla nich nazwa żad (albo żad jadeitowy, żad nefrytowy). Na rynku
jubilerskim ceny podyktowane są modą i aktualnie panującymi
trendami, jednak nefryt ustępuje jadeitowi , przede wszystkim przez
swoją mniej intensywną barwę.
Jadeit
wykorzystuje się w rzeźbie i jubilerstwie w rozmaity sposób.
Kaboszony montowane są do pierścionków, bransoletek, zawieszek, a
najcenniejsze precjoza jubilerskie powstają wyłącznie z samego
minerału, bez współudziału metali szlachetnych. Na rynku chińskim
dużą popularnością odznaczają się proste w kształcie
bransoletki jadeitowe.
Fot.
www.image.dhgate.com
fot.
www.888auctions.com
fot www.pinterest.com
Te wyroby są pewnym
ewenementem w kwestii podejścia do minerału jako materiału
rzeźbiarskiego. Z racji bardzo dużych cen surowca, niewyobrażalnym
wydałoby się wycinanie wnętrze kamienia, tylko w celu uzyskania
bransoletki o prostym kształcie. Jednak dla prawdziwych pasjonatów
tego kamienia, nie liczy się kolekcjonerska wielkość bryły (jak
np. w bursztynie) ale efekt końcowy. Wycięty środek jest często
prezentowany przyszłemu nabywcy aby ukazać, że cały minerał
posiadał intensywną barwę. Bez wątpienia wycięty dysk posłuży
rzeźbiarzowi jako materiał do stworzenia na przykład płaskorzeźby
lub zawieszki z wyciętym środkiem. Przedstawiony po lewej, być
może nieco skrajny przykład, wskazuje jednak na to, że
najważniejszy staje się zamysł artysty, a nie ubytki jakie
powstaną podczas obróbki surowca.
Precyzja w wykonywaniu jadeitowych rzeźb zachwyca niejedną osobę. Dba się o każdy detal, a także o to by wszystkie elementy współgrały ze sobą, tak aby tworzyć idealne trójwymiarowe kompozycje lub płaskorzeźby z iluzją wieloplanowej przestrzeni. Oczywiście tylko najdroższy surowiec może trafić w ręce doświadczonego artysty, który z kamieniem pracuje całe życie. Zrozumienie tego jak prezentuje się wnętrze surowego jadeitu jest sprawą szalenie trudną do opisania. Wymaga właściwie wieloletniej praktyki i tysięcy wyrzeźbionych kamieni, by stworzyć, a następnie zrealizować śmiały projekt. Są to pewnego rodzaju zagadki, bowiem kompozycje rzeźbiarskie w jadeicie nierzadko pokazują, że rozłożenie barwy w surowej bryle było doskonale przewidziane przez artystę. Jednak tak odważne zamysły czasami muszą być zmodyfikowane lub zupełnie porzucone, kiedy rzeźbiarz zacznie pracować w jadeicie.
Precyzja w wykonywaniu jadeitowych rzeźb zachwyca niejedną osobę. Dba się o każdy detal, a także o to by wszystkie elementy współgrały ze sobą, tak aby tworzyć idealne trójwymiarowe kompozycje lub płaskorzeźby z iluzją wieloplanowej przestrzeni. Oczywiście tylko najdroższy surowiec może trafić w ręce doświadczonego artysty, który z kamieniem pracuje całe życie. Zrozumienie tego jak prezentuje się wnętrze surowego jadeitu jest sprawą szalenie trudną do opisania. Wymaga właściwie wieloletniej praktyki i tysięcy wyrzeźbionych kamieni, by stworzyć, a następnie zrealizować śmiały projekt. Są to pewnego rodzaju zagadki, bowiem kompozycje rzeźbiarskie w jadeicie nierzadko pokazują, że rozłożenie barwy w surowej bryle było doskonale przewidziane przez artystę. Jednak tak odważne zamysły czasami muszą być zmodyfikowane lub zupełnie porzucone, kiedy rzeźbiarz zacznie pracować w jadeicie.
Ostatnią cechą,
które podkreśla kunszt dekoracji jadeitowych, jest wykorzystanie
intensywności i zróżnicowania koloru kamienia. Jadeit występuje w
kilkudziesięciu odmianach barwnych i niekiedy w jednej bryle może
pojawić się do kilku wyraźnie oddzielonych od siebie tonów. Taka
cecha w surowej bryle stanowi podstawę do przyszłego projektu.
Osiągane efekty wskazują wręcz na malowanie przy pomocy narzędzi
rzeźbiarskich.
Fot.
Paweł Maliszczak
Rzeźby z jadeitu są
wyjątkowe z racji jego barwnych wariancji. Przez wieki ten minerał
zakorzenił się w wielu kulturach, a jego pozycja nie słabnie. Ceny
gotowych wyrobów mogę kosztować od kilkudziesięciu złotych
jednak górna granica jest trudna do ustalenia. W 2014 roku w domu
aukcyjnym Sotheby’s w Honkg Kongu sprzedano jadeitowy naszyjnik za
ponad 27 milionów dolarów, co dwukrotnie przekroczyło estymację
cenową6.
W tym przypadku o wartości naszyjnika nie zadecydowała rzeźba
lecz 27 doskonałej jakości kulek złączonych ze sobą i spiętych
artdecowskim zapięciem z rubinami. Jest to dowód na to jak cenny
potrafi być ten minerał i jak dużą ostrożnością należy się
wykazywać przy jego zakupie.
F. O.
1
W. Szuman, Kamienie szlachetne i ozdobne, Warszawa, 2016,
s.170
2
Jadeit – święty kamień mistyków, www.chicochica.pl
[dostęp 10-06-2017]
3
K. Maślankiewicz, Kamienie szlachetne, Warszawa, 1983, s.
9-10
4
Ibidem
5
W. Szuman, Kamienie…, op. cit, s.170
6
A. DeMarco, Hutton-Mdivani Jadeite Necklace Sells For Record
$27.4 Million, www.fobes.com
[dostęp 10-06-2017]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz